Drodzy Sadole,

Na zakończenie sezonu (wkrótce będą tam zimować nietoperze, mam zamiar to uszanować) chciałbym przedstawić wam filmik z moich tegorocznych wypadów do MRU:



Poniżej również dłuższy film (odcinek centralny):



(w październiku wracam do Zony).

źródło

seek-and-explore.blogspot.com/

Siema sadole, przedstawialiśmy wam już zdjęcia ze schronów czy filmy z elektrowni i opuszczonego przedszkola. Tym razem poszliśmy sprawdzić czy prawdą jest legenda głosząca o nawiedzeniu komendy w Konstancinie przez byłego kata UB lub NKWD.

Aby mieć pewność, że niczego nie przeoczymy użyliśmy 4 kamer stale rejestrujących obraz chwilę przed oraz po północy. Trzy z nich rozlokowane zostały na każdym poziomie komendy w miejscu najbardziej aktywnym paranormalnie, a czwartą kamerę zabraliśmy ze sobą. Dodatkowo między piętrami ustawione zostało radio mające automatycznie nadawać jeśli w pobliżu znajdzie się źródło dźwięku. Dzięki temu byliśmy wstanie szybko zareagować.

Najbardziej aktywnym paranormalnie miejscem były schody na pierwsze piętro oraz pokój z balkonem. Podczas sesji z medium ustalono ze w pomieszczeniu pomieszkuje zjawa z ogoloną głową nosząca szary wojskowy płaszcz i oficerskie buty. Podczas jednego z wielu nocnych dyżurów, policjant z 30 letnim stażem usłyszał huk, jakby ktoś zeskoczył z parapetu a następnie kroki po schodach. Kiedy w dyżurce ktoś zaczął naciskać na klamkę, przestraszony funkcjonariusz podjął broń z kasy pancernej przeładował i wycelował w drzwi. Jednak nikt nie wszedł do środka.

Siema, ostatnio odwiedziliśmy groby masonów i dach wieżowca Prudential, co się Wam podobało. Tym razem wybraliśmy się do miejsca niezwykle strategicznego i ważnego dla II Wojny Światowej i Powstania Warszawskiego. To tutaj już 1 sierpnia były toczone walki i zaczął powstawać powstańczy wóz bojowy "Kubuś"



Trochę historii:
Elektrownia Powiśle, znana również pod nazwą Elektrownia Warszawska i Elektrownia Miejska postawiona nad brzegiem Wisły koło obecnego Centrum Kopernika po raz pierwszy uruchomiona została w 1904 roku natomiast jej pełne wykończenie trwało jeszcze rok. Budową zajęła się paryska firma. Elektrownia dysponowała własnym ujęciem wody z Wisły, szesnastoma kotłami oraz pięcioma turbozespołami, z których największy miał moc 4000 kW. Dowóz materiałów do elektrowni zapewniała wybudowana w 1923 roku bocznica kolejowa biegnąca od Dworca Kowelskiego (obecnie Warszawa Gdańska) wzdłuż bulwarów wiślanych aż do elektrowni. Dopiero w 1918 roku elektrownia przeszła na własność państwa. Lata od 1922 do 1924 przypadają na modernizację i rozbudowę, powstał wtedy budynek biurowo-techniczny a moc elektrowni podniesiono do 52 milionów kWh.

Aby zobrazować liczby odniosę się do obecnej elektrowni, siekierki która produkuje moc około 622 MW natomiast Powiśle w okresie przedwojennym ok. 83 MW biorąc pod uwagę lata, wymiary i technologię, jest się czym pochwalić.

Charakterystycznym elementem elektrowni był komin, który jednak podczas kolejnej modernizacji zakończonej w 1939 roku został zdemontowany, dodano jednak porządny turbozespół o mocy 32 MW. Podczas kampanii wrześniowej zabudowania elektrowni zostały silnie uszkodzone, prowizorycznie odtworzono je na potrzeby dalszej produkcji prądu dla miasta. Podczas okupacji na terenie elektrowni powstał schron wartowniczo-obserwacyjny o wymiarach 4 na 3 metry. Należy podkreślić iż Warszawscy Powstańcy zdobyli teren elektrowni już 1 sierpnia, była wtedy mocno strategicznym punktem, ponieważ produkowała prąd dla stale walczącego miasta. Jednak we wrześniu wobec przewagi siły niemieckiej Powstańcy zmuszeni byli opuści teren 5 września.
Obecnie na trenie prowadzone są prace renowacyjne pomieszczeń i obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz budowa nowych budynków mieszkalno-usługowych. Podobno wszystko ma zostać wkomponowane w styl elektrowni a ona sama ma otrzymać drugie życie. Niestety ale kotłownia numer 3 już została doszczętnie zrównana z ziemią.

Na terenie elektrowni zbudowano powstańczy wóz bojowy „Kubuś” – użyto do niego części z przedwojennej fabryki Chevroleta znajdującej się w rotundzie na Dynasach. Fakt ten jest często pomijany a świadomość ludzi o istnieniu tego charakterystycznego wozu jest niewielka.

Tym razem zamiast iść wysoko w górę, zeszliśmy niecałe 2 metry pod ziemię. Eksplorowaliśmy podziemne ok. 60 m korytarze znajdujące się na terenie siedziby Stanisława Kostki Potockiego, założonej na początku XIX wieku w rejonie skarpy warszawskiej, na południe od Dolinki Służewieckiej w rejonie kościoła św. Katarzyny.

W niewielkiej skarpie na której znajduje się obecnie kościół i cmentarz wydrążono podziemia, będące elementem urządzenia parku. Budowla ta, to coś w rodzaju katakumb, zwana przez miejscową ludność „grobami masonów”. Nazwa nie jest bezpodstawna, ponieważ zarówno Ignacy jak i Stanisław Kostka Potoccy byli znakomitymi polskimi wolnomularzami końca XVIII i początku XIX wieku. Nie wszyscy wolnomularze żyli w zgodzie z kościołem i ostatnim miejscem ich spoczynku mogły być te katakumby." Samo ułożenie korytarzy na planie czworoboku ma związek z lożą wolnomularską, czyli miejscem spotkań masonerii.

W środku panowała niewiarygodnie wysoka wilgotność i niska temperatura, zegarek wskazał 10 °C (na zewnątrz około 30°C). Z półkolistych sklepień wyłożonych cegłą sączyła się stale woda. Nawy boczne będące miejscem na trumny i urny w niektórych miejscach, są doszczętnie zniszczone przez naturę i widać tam tylko ziemię z korzeniami. Wszystko to daje niesamowity klimat.

Siema, ruszamy z projektem Urbex History ,czyli odwiedzamy opuszczone i często zapomniane miejsca. Będziemy je nagrywać , robić zdjęcia i jeśli to możliwe opowiadać o ich historii. Na pierwszy ogień poszedł warszawski Prudential. Jeśli się spodoba to dodamy jeszcze zdjęcia.
Parę słów o samym wieżowcu:

Drugi co do wielkości wieżowiec w Europie, wybudowany w latach
1931 - 33, pełnił funkcje siedziby angielskiego Towarzystwa Ubezpieczeń „Prudential”. Szesnaście pięter ciągnące się przez 66 m. okraszone zostało w stylu art déco.

Projektantem najwyższego w tamtych czasach wieżowca jest Marcin Weinfeld, natomiast szkielet - metalową konstrukcję spawną zaprojektowali Stefan Bryła i Wenczesław Poniż.

Podczas Powstania Warszawskiego Prudential został zasypany 1000 pocisków. Nawet 2 tonowy kaliber 600 mm wystrzelony z samobieżnego moździerza typu Karl tylko odchylił wieżowiec od pionu.

Kiedy w 1936 r. Niemcy szykowali się do budowy nadajnika telewizyjnego aby transmitować igrzyska olimpijskie w Berlinie, Profesor Politechniki Warszawskiej Janusz Groszkowski jako pierwszy w Europie wybudował eksperymentalny maszt telewizyjny i umieścił go właśnie na dachu Prudentiala.

Zmęczony i zgruzowany po wojnie wieżowiec został odbudowany według pomysłu tego samego architekta co ostatnio, jednak tym razem w socrealistycznym kostiumie. Nałożono również nową funkcję na wieżowiec, stał się on w 1954 r. "Hotelem Warszawa"

Czas jednak odcisną znów swoje piętno i Prudential stoi zaniedbany, chociaż od 2010 roku prowadzony jest w nim remont.

Witam Sadoli,

To mój pierwszy post oraz pierwszy film na temat Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego.

"Schill" to samodzielna grupa (niepołączona z podziemnym odcinkiem centralnym liczącym ponad 30 km).

wczorajszy temat znalazł zainteresowanie więc daję następny

Witam!
Drodzy sadole, chciałbym podzielić się z Wami, moją jak i moich kolegów pasją jaką jest Urbex, czyli miejska eksploracja.
Urbex polega na odwiedzaniu opuszczonych miejsc, odkrywaniu ich historii i dobrej zabawie, oraz podniesieniu adrenaliny.
Ten materiał przedstawia ostatnią naszą wyprawę do opuszczonego zakładu Ursus. Miejsce jest niezwykle zjawiskowe i wzbudzające chwilę refleksji na temat tego, jak duży potencjał jest marnowany w naszej rzeczywistosci.

dość ciekawa miejscówka

Kto by nie słyszał o Skarbie III Rzeszy? Złocie, depozytach i dziełach sztuki. Znacie historię zaszyfrowanej listy 80 miejsc ich ukrycia? W kolejnym odcinku wyruszamy zbadać jedno z nich. Zamiast opisywać wolimy je wam pokazać. Jak zwykle nie zabraknie wiadomości historycznych, idiotycznych porad i ogólnie pojętego debilizmu. W roli głównej turbo babcia!