Zdaniem Stanisława Michalkiewicza wojny trwają dłużej niż działania wojenne i wszystko wskazuje na to, że niemiecki podbój Europy Środkowej zakończy się jednak sukcesem. Na naszych oczach jest bowiem realizowany projekt „Mitteleuropy”, w której państwa położone na wschód od Berlina nie konkurują z gospodarką niemiecką, a jedynie ją uzupełniają. Jednym z tych państw jest oczywiście Polska, którą udało się w znacznej mierze podporządkować politycznej woli Niemiec.

Podczas debaty w Parlamencie Europejskim na temat przydzielania azylu kolejnym masom pozaeuropejskich imigrantów, głos zabrał Nick Griffin, który starł się z europosłanką Aną Gomes z portugalskiej Partii Socjalistycznej, reprezentującą grupę Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów. Przywódca Brytyjskiej Partii Narodowej obnażył prawdziwe cele projektu masowej imigracji niebiałych ludów do Europy:

Ojciec chrzestny Unii Europejskiej, Richard Coudenove-Kalergi, opublikował plan zjednoczenia Europy oraz etnobójstwa Europejczyków; wspomaganie masowej, niebiałej imigracji było głównym narzędziem tego spisku. Od tamtego czasu, przeklęty sojusz lewicowców, kapitalistów i syjonistycznych suprematystów ustalił schemat promowania imigracji i mieszania ras, których zamierzonym celem jest wytrzebienie nas z naszych własnych ojczyzn. Wraz ze wzrostem rodzimego oporu wobec tego przemysłu ludzkiej modyfikacji genetycznej, bandycka elita próbuje nowych sztuczek, by zakamuflować ów projekt. Najpierw imigranci byli tylko „tymczasowymi pracownikami”. Potem był wielorasowy eksperyment. Potem stali się „uchodźcami”, a następnie „odpowiedzią na depopulację Europy”. Różne wymówki, rozmaite kłamstwa, a „azyl” to kolejne z nich. Jednak prawdziwy cel jest ten sam: największe ludobójstwo w historii świata, ostateczne rozwiązanie kwestii europejskich chrześcijan. Ta zbrodnia wymaga procesów norymberskich, a wy zasiądziecie w ławie oskarżonych!

Komentując przemówienie Griffina, posłanka Gomes posłużyła się bezsensownym słowotokiem z cyklu „rasizm, antysemityzm, ksenofobia”. Lider BNP ponownie zabrał głos, odpowiadając socjalistce:

To pani wrzeszczy, ponieważ prawda boli. Tak, będę się starał o reelekcję, tak, mam nadzieję, że tu powrócę, by przemawiać w imieniu rodzimych Europejczyków, których założyciele tego miejsca planują wymazać z powierzchni ziemi, ponieważ jest to zbrodnia. Mam konstruktywną sugestię, która pomoże tym biednym uchodźcom z Afryki – tak, uzmysłowić im, że nie mają tu prawa wstępu, tak aby nawet nie próbowali się przedostać przez morze i tonęli w ogromnych liczbach. Najlepszym rozwiązaniem dla nich jest pozbycie się banków z pleców własnych krajów, żeby mogli żyć w nich w spokoju, tak jak i my, Europejczycy, u siebie.

Nick Griffin w 1997r. o tzw. Holokauście i niszczycielskiej polityce mieszania ras:

...żydowski kibuc.

Prawdziwy skandal w Warszawie. Eksmitowano mieszkańców trzydziestu drewnianych domków fińskich, których osiedle znajdowało się niedaleko sejmu. Jedną z eksmitowanych osób jest 75-letnia aktorka Barbara Wrzesińska, od lat mieszkała w drewnianym domku w Warszawie.



Jak donosiły media na tym terenie miał powstać nowoczesny apartament. I niby to nie dziwiło, bo to jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc w Warszawie, w niezwykle spokojnej i zielonej enklawie. Okazuje się jednak, że miejsce po eksmitowanych Polakach zajmą Żydzi. Teren i domki przekazano im nieodpłatnie.

W oczyszczonych z Polaków budynkach „powstanie kibuc z warsztatem stolarskim i ogródkiem. Młodzi Żydzi będą w nim przygotowywać sie do "życia w mieście"”. Jednym z inicjatorów przedsięwzięcia jest Jan Śpiewak z Żydowskiej Ogólnopolskiej Organizacji Młodzieżowej - można przeczytać na stronie gazeta.pl.

- Czerpiemy z lewicowej idei życia we wspólnocie, z idei ruchu syjonistycznego w Polsce. Przed wojną eksperymentalny kibuc istniał na Grochowie. Żydzi uczyli się tam pracy wytwórczej, roli. U nas będziemy prowadzić warsztat stolarski z użyciem tradycyjnych technik bez gwoździ. Będziemy uprawiać ogródek warzywny. Wielkich plonów może nie będzie, bo już jest późno, ale jakieś zioła na pewno wyrosną - stwierdza. I dodaje: - Chcemy też prowadzić dialog o tym, jakim miejscem ma być Jazdów - mówi Jan Śpiewak z Żydowskiej Ogólnopolskiej Organizacji Młodzieżowej.

Kibuc Warszawa ma adres Jazdów 3/20. To osiedle domków fińskich. Część lokatorów już je opuściła, cztery domki, te w najbardziej kiepskim stanie - rozebrano. Z prawie 30 zostaną cztery, może pięć. Przy ich rekonstrukcji pomoże Ambasada Finlandii. Mają być przeznaczone na działania kulturalne. - Na jednym ze spotkań w sprawie przyszłości enklawy ktoś z mieszkańców rzucił, żeby nie czekać na remont, ale już teraz oddać na lato opuszczone domki w użytkowanie różnym organizacjom. Czynszu nie pobieramy. Organizacje muszą tylko opłacić media - opowiada Urszula Majewska, rzeczniczka Śródmieścia.

Sami inicjatorzy kibuca nie traktują ani stolarstwa ani rolnictwa w centrum Warszawy zbyt poważnie. To będzie miejsce dla spotkań młodych Żydów, można rzec "żydowska kawiarenka". W rozmowie z gazetą.pl Jan Śpiewak stwierdził nawet: „Będziemy uprawiać ogródek warzywny. Wielkich plonów może nie będzie, bo już jest późno, ale jakieś zioła na pewno wyrosną”. Zapewne hasło - plantacja zioła w centrum Warszawy - zapewni kibucowi liczną frekwencje.

W pierwszych dniach lipca media donosiły: "Barbara Wrzesińska, znana szerszej publiczności przede wszystkim z roli Panny Basieńki w „Kabarecie Olgi Lipińskiej”, od lat mieszkała w drewnianym domku w Warszawie. Niestety, władze stołecznej gminy Centrum zdecydowały się na radykalny krok – fińskie osiedle zostanie zrównane z ziemią. (... ) Jak donoszą media, już pojawił się zainteresowany deweloper. Aktorka, która zainwestowała mnóstwo czasu i pieniędzy w renowację swojego lokum, wyląduje na bruku. Co się z nią stanie?

Znana z "Kabaretu Olgi Lipińskiej" Barbara Wrzesińska przeżywa ciężkie chwile. Aktorce przyszło wyprowadzić się ze swego uroczego fińskiego domku, który znajduje się na bardzo malowniczym terenie - na zielonym osiedlu Jazdów w pobliżu Parku Ujazdowskiego w Warszawie. Drewniany dom aktorki oraz 30 innych budynków został przeznaczony do wyburzenia. A wszystko przez dewelopera, który postanowił wybudować na tym terenie nowoczesny apartament. Barbara Wrzesińska na otarcie łez otrzymała małe mieszkanie zastępcze - donosi tygodnik "Rewia".

Nikt nie zwróci aktorce środków, które musiała zainwestować, by doprowadzić niepozorną chałupkę do takiego stanu, w jakim jest dziś - czytamy w "Rewi".

Czy Wy coś z tego rozumiecie? Ja niewiele, z wnioskami się jednak wstrzymam do dalszych informacji na ten temat.

Pejsaki robaki chyba naprawdę chcą tu się zagnieździć.
3 miliony pejastych, którzy

"Czerpią z lewicowej idei życia we wspólnocie, z idei ruchu syjonistycznego w Polsce."

Teraz tylko ślepiec nie dostrzeże jakim narzędziem i w czyich rękach są lewaki-prostaki.

W razie czego to wiadomo komu dziękować za najazd "gości" z pejslandu.

Źródło

Zbiór obrazków z zakresu "tematu tabu"
Zacznijmy przegląd od "polskiego" akcentu

<<<Link>>> do filmu: Holokaust, Mowa nienawiści i Czy Niemcy byli tak głupi?

250 milionom Europejczyków grozi obecnie postępowanie karne w przypadku wyrażenia jakichkolwiek wątpliwości co do tej kwestii, i obserwowaliśmy już dziwaczny spektakl z udziałem niemieckiej prawniczki Sylvii Stolz, która została pozbawiona wolności za próbę obrony swojego klienta, Ernsta Zündela, w związku z jego poglądami na temat holokaustu.

Kwestionowanie detali wydarzenia nie jest zaprzeczaniem, że miało miejsce, lecz wraz z oskarżeniami o tzw. antysemityzm jest to stała mantra tych, którzy najwyraźniej starają się ukryć rolę syjonistów nie tylko w tym, co spotkało żydów, lecz również wielką ilość nie-żydów, podczas konfliktu, który prawdopodobnie mógłby się nigdy nie wydarzyć, gdyby międzynarodowe żydostwo nie wypowiedziało w 1933 r. ekonomicznej wojny Niemcom.

Tłumienie wolnej i otwartej dyskusji na jakikolwiek temat jest złe tak samo, jak kłamanie, a tłumienie prawdy z premedytacją jest największym ze wszystkich kłamstw, ponieważ nie opiera się na pomyłce czy nieświadomym błędzie, lecz celowym zamiarze oszustwa.

Będąc torturowanym, Rudolf Höss, komendant Auschwitz w latach 1940-1943, prawie z pewnością kłamał, by ocalić życie swojej żony i dzieci. Nawet jeśli tortury i przymus nie mogą być udowodnione, przytłaczającym powodem dla uznania całkowitej fałszywości zeznania Hössa jest to, że opisana przez niego metoda gazowania jest naukowo nieprawdopodobna. Mimo tego zeznanie Hössa stanowi, z założenia, świadectwo na ogólne okrucieństwo Niemców, od kiedy zeznawał on w Norymberdze, a następnie został osądzony i powieszony w Polsce 16 kwietnia 1947 r.

Z wielkim szacunkiem dla tych, którzy próbowali – pomimo prześladowań, kar, nakładania grzywien, osadzania w więzieniach i innego nękania – mówić o tym, jak było naprawdę: Arthura R. Butza, Roberta Faurissona, Paula Grubacha, Gerda Honsika, Davida Irvinga, Kevina Käthera, Nicholasa Kollerstroma, Freda Leuchtera, Horsta Mahlera, Ingrid Rimland, Germara Rudolfa, Bradley’a Smitha, Sylvii Stolz, Fredricka Töbena, Ernsta Zündela, Dariusza Ratajczaka i wielu innych.

Holocaust, Hate Speech & Were the Germans so Stupid?

Żyd mieszkający w Brazylii broni Polaków przed oszczerczą kampanią nienawiści...

"Polska, proszę Pana..."
(Rozmowa - cz. I)

Juliusz Osuchowski: Skąd, proszę Pana bierze się opinia, że Polacy są antysemitami. Kto tę opinie rozgłasza. Czy inaczej - propaguje ją na cały świat?

Joseph Nitchthauser: Proszę Pana! Polski antysemityzm to jest straszne głupstwo. Ja tu walczę z moimi Żydami o to. Ja tu byłem przez osiem lat prezydentem Federacji Żydowskiej i zawsze z nimi walczyłem.

Pokolenie które się tutaj urodziło, zostało nauczone przez swoich rodziców, którzy urodzili się w Polsce, że Polak to antysemita.
Ja przeżyłem Oświęcim i inne obozy koncentracyjne, tylko dlatego, że nauczyłem się spawać. Nauczyłem się od razu jak tylko mnie wzięli do obozu. Był to mały obóz na Górnym Śląsku niedaleko Katowic jakieś 50 kilometrów od nich i tam ja się nauczyłem spawać i acetylenem i elektrodami elektrycznymi. Ja lubiłem spawać, bylem dzieckiem, nie zdawałem sobie sprawy z tego, że pracuje dla nazistów i to mnie chyba uratowało. Pracowałem do końca jako spawacz.

W Oświęcimiu było to komando 21, nazywało się „Kraftwerk", byli w nim tylko spawacze. Jakieś 300 ludzi, sami spawacze. Tego komanda nikt nie ruszal. Nigdy mnie nie bili, gdyby nie amerykańska bomba, którą Amerykanie potraktowali fabrykę w której pracowało 98% więźniów, a podmuch wybuchu wyrzucił mnie na zewnątrz budynku i rozwalił mi uszy to i z wojny wyszedłem cało.

Chodzi o to, że myśmy im (nazistom) pomagali. Ja to powiedziałem dla telewizji brazylijskiej. Ja się nie boję nikogo. Szczególnie nie boję się Żydów. Jestem Żydem, umrę Żydem, mój ojciec był Żydem.

Religii nie praktykuje żadnej, ale też nie jestem ateistą. Na drzwiach mam symbol żydowski, który maja na drzwiach wszyscy praktykujący żydzi, to na pamiątkę mojego ojca i matki, oni byli religijnymi, praktykującymi Żydami.

Polska była jedynym z siedemnastu krajów, które naziści zajęli, republik, monarchii, który nie dostarczył ani jednego esesmana, ani dobrowolnie, choćby jednego żołnierza do Wehrmachtu. Wszystkie inne kraje dostarczyly.

Ukraińcy - byli gorsi jak esesmani niemieccy.

SS holenderskie - było jeszcze gorsze.

Dania - ten piękny kraj, który uratował prawie wszystkich swoich Żydów, dostarczał kontyngenty SS.

Francja - była jedynym krajem z krajów okupowanych, w którym żydów francuskich, a było ich 400.000, nie zaaresztowali Niemcy. Zrobiła to policja francuska bez żadnego ponaglania i rozkazu niemieckiego. Znała ona wszystkie adresy i sami ich wyaresztowali. W Paryżu najpierw trzymano ich na welodromie De Wer skąd przewozili ich do Dransi a z stamtąd, francuskie pociągi z francuska obsadą zawoziły ich od Oświęcimia.

To, o czym się nie mówi, chyba jest ważniejsze, niż to, o czym się mówi. A nie mówi się o tym jak myśmy, Żydzi pomogli nazistom nas zniszczyć.

Jakieś dwa tygodnie temu zostałem zaproszony przez telewizję, aby właśnie mówić o tym. Zawiadomiłem kilka osób aby oglądali tę moją pogadankę. W zasadzie bez żadnego specjalnego przygotowania opowiedziałem Brazylijczykom jak to było, co się naprawdę działo i co się stało.

W Oświęcimiu nie było dość Niemców aby nas pilnować. Prawie wszyscy znajdujący się tam esesmani byli ranni i przysyłani z różnych frontów.

Aby zagazować, a potem spalić, czasem 10 tysięcy, czasem 20 tysięcy ludzi dziennie, potrzeba było paręset osób aby przy tym strasznym procederze pracowali. SS-mani prawie co dwa tygodnie wybierali spośród więźniów żydowskich mocnych, zdrowych mężczyzn, grupę trzystu do pięciuset ludzi, którzy byli przydzielani do pracy w krematoriach i komorach gazowych. Po trzech tygodniach taka grupa szła do komory gazowej, a esesmani wybierali nową.

Nigdy według mojej wiedzy i badań, ja do dnia dzisiejszego jeszcze badam problem Holokaustu, nie znalazłem żadnego przypadku, aby ktokolwiek, chociaż jeden żyd powiedział - nie - ja nie będę pracował przy tym!
Co ryzykował? - tylko tyle, ze by go od razu zastrzelili.
Umrzeć by musiał, albo zastrzelony, albo zagazowany, bo Niemcy oszczędzali kule.

Gdyby tak się stało, Niemcy nie mogli by tego zrobić, co zrobili. Po prostu nie mieli dosyć ludzi, by ta machina funkcjonowała, gdyby nie komanda żydowskie, które zaprzęgnięto do machiny śmierci.
Ci wszyscy, co pracowali w tych komandach, wiedzieli, że umrą, że nie będą do końca wojny pracować w krematorium, ładować trupy do pieców, czy wyrywać złote zęby z zagazowanych ludzkich zwłok i ładować je na wózki, aby dowieźć do krematorium.
Niemcy nie mieli ludzi, nie mieli mężczyzn.

Na polach pracowali Polacy, w fabrykach więcej pracowało Ukraińców, bo Polacy nie chcieli pracować solidnie i Niemcy nigdy nie wiedzieli, co oni wymyślą i zrobią im na złość.

Jeńcy - ci wszyscy: Amerykanie, Anglicy, Nowozelandczycy, Australijczycy - pracowali przy torach kolejowych, i tak dalej.
Niemców do pracy nie było, a do pilnowania też mało. Żydów zmuszono oczywiście, aby pracowali w krematoriach i komorach gazowych! Ale można było nie chcieć! Chciało się uratować życie, tylko na jakieś dwa tygodnie?

Tak samo w gettach! Przecież Gettami administrowali żydzi. Były tam żydowskie władze, żydowska policja wykonująca polecenia niemieckie.

To nie Polacy pomagali Niemcom wyznaczać żydów do transportów - to robili Żydzi.
To nie Polacy pilnowali niemieckiego porządku w gettach, ale Żydzi.

Nie znam przypadku, aby żydzi administrujący gettem, odmówili wykonania niemieckiego polecenia. Przecież za to groziło tylko zabicie i to tylko jednej osoby, a nie całej rodziny, jak groziło to Polakom za pomoc żydowi, a Polacy to robili.

Żydzi amerykańscy wiedzieli doskonale, co się dzieje z żydami europejskimi, zarówno przed 1939 rokiem jak i w czasie wojny.
Ja jak coś robię, to robię aż do końca i nic nie mówię, na co nie mam 100% dowodów. Ja mam tutaj dokument, który został opublikowany w prasie żydowskiej, tutaj, w Brazylii.

W „Redzenia Judaika" - to czasopismo jest drukowane w Sao Paulo - w tym to własnie piśmie został dość dyskretnie zresztą opublikowany artykuł głównego jej redaktora, w którym napisał on, że żydzi amerykańscy nie zrobili prawie nic, aby ratować Żydów europejskich przed zagładą. Powód? Obawiali się konkurencji przy pracy. Ten, co to napisał, to nie był idiota - to był żyd, który doskonale wiedział co i dlaczego pisze. Nazywał się Oskar Minc. On jeszcze żyje, jest na emeryturze.

A co zrobiły inne rządy jeszcze przed 1939 rokiem?
Anglicy zamkneli bramy. Delegacji żydowskiej, która udała się do Australii z prośbą o wpuszczenie tam żydów europejskich, powiedziano, że nie mają tam żadnych problemów rasowych i nie chcą ich też importować z Europy. Zamknęli drzwi dla Żydów. A wie pan, który kraj otworzył swoje granice wtedy dla Żydów? Nie wie pan? POLSKA, proszę pana.

Ja jestem świadkiem, jak było w tym maleńkim miasteczku Andrychowie. Wie pan gdzie jest Andrychów?

Juliusz Osuchowski: Naturalnie, ze wiem.

Joseph Nitchthauser: Tak? Dzisiaj jest to duże miasto. Przed wojną było to małe miasteczko 5.000 mieszkańców. Tam proszę pana nic nie było. Była tylko taka fabryczka Bracia Czeczowiczka.
Andrychów wówczas był niedaleko granicy.

Pewnego dnia zobaczyliśmy, jakieś trzy, cztery miesiące przed wybuchem wojny, furmanki, które jechały na Wadowice. Niektóre zatrzymały się w Andrychowie. Byli to żydzi niemieccy, którym jeszcze Hitler zezwolił opuścić teren niemiecki i udać się, gdzie tylko chcą. Wtedy Francja wpuściła nieliczną grupę uchodźców. Polska otworzyła zupełnie granice.

Ja nie wiem, dlaczego dyplomacja Polska o tym zupełnie nie mówi. Jak nie wiedzą - to mogą mnie zawołać jako świadka. Ja z tymi żydami niemieckimi rozmawiałem.

Ja już wtedy mówiłem całkiem niezłe po niemiecku. Mój ojciec urodził się w Niemczech pod Gliwicami i w domu z dziećmi mówił po polsku i po niemiecku, tak jak prawie wszędzie na Śląsku. Ludzie między sobą mówili trochę po polsku, trochę po niemiecku.

Juliusz Osuchowski: Parę lat temu w Waszyngtonie zostało otwarte muzeum Holokaustu żydów w czasie drugiej wojny światowej w Europie. Jeden z moich znajomych nazwał je Muzeum Wstydu żydów amerykańskich.

Joseph Nitchthauser: Święte słowa, proszę Pana.
To jest naprawdę muzeum wielkiego wstydu Żydów z USA.
Ludzie którzy nic nie zrobili, aby pomóc innym ludziom, zwłaszcza, gdy trzeba było ratować życie ludzkie, najchętniej obwiniają innych o grzech zaniechania. Tak, innych!

Bardzo łatwo jest pokazać na innych i ich obwinić, nie mówiąc nic o sobie, lub o swej rodzinie. Dziś w USA żydzi chcą zapomnieć, chce się wybielić środowisko tamtejszych żydów od grzechu zaniechania w stosunku do ich braci w ogarniętej straszną wojną Europie. Bardzo jest wygodna pozycja do obrony podnoszenie krzyku o antysemityzm. Był Pan może w Izraelu?

Juliusz Osuchowski: Nie

Joseph Nitchthuser: A to szkoda. W Jerozolimie jest słynne muzeum zwane Jad Ba Sen. Obok tego muzeum jest taka aleja gdzie są drzewa. Na każdym drzewie jest tabliczka. Na tabliczkach są nazwiska rodzin i ludzi nie-Żydów, którzy w czasie okupacji uratowali życie żydom. I wie Pan co?
Tam są prawie tylko polskie nazwiska!

Tam stoja te tabliczki. Do dzisiejszego dnia nikt ich nie wyciągnął.
A Żydów w Polsce było dużo, w niektórych miasteczkach było ich prawie 90%, a całym kraju w gruncie rzeczy to wynosiło w stosunku do całej ludności jakieś 15%.

Jak sobie można wyobrazić Francję która ma jakieś 60 milionów ludzi. Dzisiaj Żydów we Francji jest niewielu, a jak wielki jest tam antysemityzm obecnie. Wystarczy tylko mały ogień z zapałki, aby wybuchła rasistowska awantura. A co by było jak by tam teraz było 15% Żydów, tak jak w Polsce przed wojną. To znaczy ile? 9 milionów żydów we Francji.

Nikt ze środowiska Żydów w USA słowem nie wspomina o tym, że Polska była jedynym krajem na świecie, gdzie Żyd mieszkający, urodzony w niej, nie był zmuszany do mówienia po polsku.
Nie było nawet takiego prawa, które zobowiązywałoby żyda do znania oficjalnego języka, jakim był język polski.

Wiec gdzie ten antysemityzm polski? Proszę pomyśleć o wolnej republikańskiej Francji, w której około 15% ludzi nie mówiło by po francusku. Czy w kolebce wolności, USA gdzie 15% obywateli nie mówiło by po angielsku, czy o Brazylii.
Ludzie mówią, ale nie wiedza o czym mówią, nie rozumieją słowa antysemityzm, swoje słabości przypisują innym:
To nie my, to oni.

________

Dalsza część rozmowy dotyczy już rasizmu w Brazylii, katolicyzmu i znajomości z JP II.

Wczesnym wieczorem 27 stycznia kilkunastu falangistów z Krakowa przeprowadziło akcję sprzeciwu wobec obecności parlamentarzystów tworu syjonistycznego w Polsce. Małopolscy aktywiści Organizacji Falanga stawili się pod jednym z hoteli w pobliżu Mostu Grunwaldzkiego, w którym miało odbyć się posiedzenie członków Knesetu z polskimi parlamentarzystami oraz przedstawicielami mediów. Informacje te okazały się trafne: w trakcie demonstracji pod hotel zajechały cztery autobusy wraz z obstawą, których pasażerowie przywitani zostali na ul. Monte Cassino 2 okolicznościowym transparentem z hasłem „Żadnych wojen za Izrael!” oraz gromkimi okrzykami skandowanymi przez polskich nacjonalistów.

Osią protestu był sprzeciw wobec wciągania Państwa Polskiego w zbrodniczą politykę syjonistów prowadzoną w okupowanej Palestynie i względem innych państw regionu, na szkodę bliskowschodnich chrześcijan. Alternatywa została wyrażona hasłem „Teheran – Warszawa, wspólna sprawa!”, szeroko rozwiniętym w przemówieniu wygłoszonym przez dr. Adama Danka.

Pospiesznemu rozładunkowi izraelskich parlamentarzystów z autobusów towarzyszyły także okrzyki przypominające im, że od sprawiedliwej kary za zbrodnie popełniane przez nich na Bliskim Wschodzie nie uciekną: „Intifada!” oraz „Hezbollah!”. Te dwa słowa utożsamiane na całym świecie z antysyjonistycznym ruchem oporu skierowały na demonstrujących uwagę ekip telewizyjnych, które także wypakowały się z autobusów i żwawo podbiegły do falangistów, którzy z rozczarowaniem stwierdzili, że są to niemal wyłącznie przedstawiciele mediów izraelskich. Nie chcąc pozwolić, aby bariera językowa uniemożliwiła zrozumienie i dialog, dokonano krótkiej rekapitulacji przedstawionych tez i haseł w języku angielskim. Nie ma i nie będzie zgody na to, by w Polsce obradowały parlamenty obcych państw – bandyckich czy jakichkolwiek innych.

bardzo ciekawy wyklad Profesora Wolniewicza, wielu moze go nie obejrzec ze wzgledu na znaczek telewizji trwam, no ale trudno.

Cztery grafiki promujące gazetę michnika/szechtera - niepotrzebne skreślić [ew. powiesić].

Ujemne wpływy Żydów na zachodnią cywilizację, są od dawna obserwowane z rozmaitych punktów widzenia. Zasadniczo ideolodzy żydowscy, zawsze zalecali narodom, wśród których żyli, wolność, równość, tolerancje i rządy reprezentatywne. W ramach tolerancji kładzie się duży nacisk na wyzbywanie się nacjonalizmu i twierdzi się fałszywie, ze nie ma możliwości łączenia nacjonalizmu z patriotyzmem.



W tym samym czasie, postawa Żydów w stosunku do własnego nacjonalizmu wygląda zupełnie inaczej. Obserwatorzy żydowskiego środowiska stwierdzają, ze Żydzi są „super-etnocentryczni” lub „hiper-etnocentryczni,” czyli innymi słowami, przesiąknięci są własnym skrajnym i egoistycznym nacjonalizmem, który jest zupełnym przeciwieństwem tego, co zalecają oni nie-Żydom. Właśnie nieuczciwość w tym względzie, jest bardziej brana Żydom za złe, niż forma ich nacjonalizmu, w którym głównie przewodzą ekstremiści.

Jak typowo w stosunkach z nie-Żydami, Żydzi stosują podwójna lojalność i dwulicowość. Kultywują oni obronę tożsamości własnej, za wszelka cenę, podczas gdy sami oni, niszczą pamięć narodowa i tradycje innych, którymi manipulują i na których maja często wielkie wpływy. Skuteczną działalność Żydów umożliwia im nie tylko głęboki etnocentryzm, talent i wyrobiona inteligencja ( zwykłe cwaniactwo/Polonuska ), ale jednocześnie bardzo mocna psychologiczna intensywność, sprzężona z agresywnością.

Dzięki tym cechom Żydzi wiele razy potrafili stwarzać bardzo sprawne grupy nacisku intelektualnego, politycznego jak i ekonomicznego. W rezultacie Żydzi mieli wielki wpływ na kształtowanie się zachodniej cywilizacji, zwłaszcza od rewolucji francuskiej. Profesor Kevin MacDonald, University of California, Long Beach, poświęcił wiele lat pracy na uporządkowanie wiedzy na ten temat.

Gruntowne opracowania MacDonalda jasno określiły działalność Żydów na tle historii. Kościół od początku swego istnienie był atakowany i musiał bronić się przed żydowska siła ekonomiczna i polityczna. W Hiszpanii, na przykład, Żydzi nawróceni na Chrześcijaństwo, utrzymywali nadal powiązania handlowe i rodzinne z nienawróconymi Żydami i tym spowodowali 250 lat inkwizycji, która u podstaw, była akcją obronną, przeciw ekonomicznej i politycznej dominacji tych układów niby nawróconych z nienawróconymi Żydami.

Żydzi byli, jak wiemy, zasadniczym elementem w rewolucji bolszewickiej i w stworzeniu samego Związku Sowieckiego, którego pozostali elitą intelektualną do okresu po Drugiej Wojnie Światowej. Żydzi byli w ogniskowej uwagi ogółu w czasie okresu narodowego socjalizmu w Niemczech, w czasie którego nie tylko byli oni ofiarami ale również oprawcami.

Po roku 1965, w USA, Żydzi byli przywódcami rewolucji kulturalnej włącznie z rewolucja seksualną, oraz w dużej mierze byli oni sprawcami masowej migracji ludzi niebiałych do krajów zaludnionych przez Europejczyków. Zdominowanie mediów i polityki amerykańskiej przez neokonserwatystów-syjonistów pod rządami Busha doprowadziło do zatargu zbrojnego USA ze światem muzułmańskim, a w szczególności ze światem arabskim.

Wiadomo że w roku 1950 Londyn był jednym z najbezpieczniejszych miast na świecie, a natomiast dzisiaj z początkiem dwudziestego pierwszego wieku, Londyn jest jednym z najbardziej niebezpiecznych i nawiedzanych zbrodnią miejsc na świecie, podobnie jak Nowy York. Są to skutki działalności zapoczątkowanej za czasów Republiki Weimarskiej, kiedy miliarderzy żydowscy ufundowali w Frankfurcie Instytut Socjologii i pod wodza Frantz’a Boas’a stworzyli żydowską wersję antropologii, krytyczną wobec istniejących środowisk ludności jednolitej. Boas zalecał bardzo skutecznie tworzenie społeczeństw niejednolitych, co tez stało się dzięki silnemu poparciu Żydów, w formie masowej migracji ludności niebiałej z Trzeciego Świata, do krajów zamieszkałych przez Europejczyków.

Ideologia neokonserwatyzmu była stworzona przez trockistów nawróconych na syjonizm, wtedy kiedy było oczywiste, że epoka socjalizmu, zwłaszcza w formie komunizmu, mija. Permanentna wojna nadal jest podstawą strategii, ale tym razem nie o komunizm ale o „demokrację.” Naturalnie jest to celem trudnym do zrealizowania. Marksistowska „walka klas” została zastąpiona równie niejasnym sloganem jakim jest „wojna z terrorem.”

W ideologii trockizmu i neokonserwatyzmu Żydzi odegrali podstawowa rolę, pomimo tego że są oni przesiąknięci ich własnym etnocentryzmem czyli skrajnym nacjonalizmem.

Syjonizm okazał się być bardzo ważnym i skutecznym ruchem intelektualno-politycznym naszych czasów. Sukces syjonizmu opiera się w dużej mierze na sukcesie propagandowym fałszywego mitu „Holokaustu,” według którego, Żydzi są jedyna liczącą się ofiara ludobójstwa w dwudziestym wieku. Faktycznie ze stu osiemdziesięciu milionów zamordowanych ludzi w tym „stuleciu śmierci” tragedia żydowska reprezentuje poniżej trzech procent globalnej cyfry ogółu ofiar. Żydowski „kult zagłady i zemsty” jednoczy dziś Żydów religijnych z ateistami.

Syjonizm jest dobrym przykładem skutecznego działania Żydów by zaspokoić ich ambicje. Profesor MacDonald wyszczególnił podstawowe elementy działalności żydowskiej. Widzi on jako cechy główne, wyrobioną inteligencja, etnocentryzm, wzajemne poparcie, psychologiczną presję, napastliwość i często fanatyzm. W oparciu o te cechy, włącznie z poczuciem wyższości i akumulacją bogactwa, Żydzi tworzą docelowe i bardzo skuteczne grupy nacisku, do działania na kluczowym polu mediów i polityki, w czasie obecnej rewolucji informacji i dezinformacji.

Prasowe imperium Szechtera – Michnika jest dobrym przykładem tego zjawiska. Michnik demoralizuje i dezinformuje inteligencję polską, a Urbach – Urban bazuje swoją pornografią i chamstwem na najniższych instynktach. Powodzenie obu tych propagandzistów jest dobrym przykładem kariery żydowskiej na polskim terenie, w ramach powyżej opisanej anatomii sukcesu Żydów. Jeszcze większy zasięg ma ona w USA i innych krajach.

Za: pogonowski.com/display_pl.php?textid=75

Za: wolna-polska.pl/