Cóż można dodać?

Pan Angel..

dla pacjentów

Co pani widzi w tym kleksie?

Ten z tym swoim humorem to nie ma żadnych zahamowań, ani na wizji, ani za PISowskich włodarzy. I za to go lubię

W gabinecie psychiatrycznym
- Skąd u pana skłonność do pedofilii?
- Myślę, że wyssałem to z mlekiem ojca.

U psychiatry:
– Pokażę Panu pewne obrazki, proszę powiedzieć z czym się Panu kojarzą.
– OK.
– Pierwszy…
– Sex.
– Drugi…
– Sex.
– Kolejny…
– Sex.
– Panie Robinson, obawiam się, że ma Pan poważne zaburzenia.
– Ja mam zaburzenia?! To nie ja jestem dziwakiem trzymającym zdjęcia martwych dzieci w biurze.

Byłem dzisiaj u psychiatry...

Powiedział mi że jestem bipolarny...

Kurwa nie wiem czy się śmiać czy płakać...

Przychodzi szef PKW do psychiatry:
- Co Panu dolega?
- Prześladują mnie głosy.

- Panie profesorze, jaki miał pan najtrudniejszy przypadek? - pyta asystent starego profesora psychiatrii.
- Jeden pacjent uważał, że jest zegarkiem. Jak nie był wieczorem "nakręcony", rano - równo o 7.00 - budził się, charczał i podrygiwał w konwulsjach.
- Jak go pan uleczył?
- Wieczorem, każdego dnia mniej i mniej, "nakręcałem" go. Aż do momentu, gdy już tego nie potrzebował i się obudził rano ozdrowiony.
Minęły lata.
Asystent stał się profesorem i spotkał swego starego mentora.
- Jak tam, Władku, miałeś jakieś ciekawe przypadki? - pyta staruszek.
- Tak, profesorze. Miałem gościa, który czuł się sekundnikiem.
- Wyleczyłeś go?
- Tak. Wmówiłem mu manię wielkości. Przekonałem go, że nie jest zwykłym sekundnikiem, ale całym, wielkim zegarkiem. Aż w to uwierzył. A jak się leczy zegarki, to pan profesor już pokazał...