Miałam ten filmik wrzucić w temacie idealnych prezentów dla teściowej, ale (jak zwykle w ostatnim czasie) wątek główny zszedł na dalszy plan na rzecz drapania się czyja racja jest 'naj'.
Do rzeczy:
"To mały kawałek minerału uranu znajdujący się w komorze mgłowej, co oznacza, że ​​można zobaczyć proces rozpadu i emisji promieniowania. Czym jest komora mgłowa? To szczelny szklany pojemnik schłodzony do -40 ° C, zwieńczony warstwą płynnego alkoholu. Według Cloudylabs na YouTube, który nakręcił powyższy film, para emitowana z alkoholu wypełnia pojemnik poniżej i większość z nich skrapla się na szklanej powierzchni, ale część z nich pozostanie jako para nad zimnym skraplaczem. „Tworzy to warstwę niestabilnej, nienasyconej pary, która może w każdej chwili ulec kondensacji” - mówi Cloudylabs. „Kiedy naładowana cząstka przechodzi przez tę parę, może wytrącać elektrony z cząsteczek tworzących jony. Powoduje to kondensację niestabilnych oparów alkoholu wokół jonów pozostawionych przez przemieszczającą się cząstkę jonizującą. Ścieżka cząsteczki w materii jest następnie odsłaniana przez ścieżkę złożoną z tysięcy kropelek alkoholu ”.
(Tekst tłumaczony przez google, prawie nie redagowany)

Sadistic uczy i bawi

Historia wynalazku, który opóźnił wprowadzenie żarówek w dużym skrócie czyli o tym przez co Edison nie mógł się wybić na rynku ze swoimi żarówkami, aż do końca XIX wieku.

Nie łużywajcie internetu z telefona, bo bedziecie miely napromieniowanie w chuj

Pracownicy mińskiego przedsiębiorstwa oczyszczania miasta zaalarmowali milicję po odnalezieniu pojemników z oznaczeniem radioaktywności. Okazało się że we wiadrze na śmietniku na jednym z mińskich osiedli znajdowały się pojemniki z czterema różnymi związkami uranu.
Okolicę śmietnika przeszukano, okazało się że wiadro wyrzuciła kobieta sprzątająca mieszkanie po swojej babci (!) która związki uranu przechowywała w domu. Starsza babcia miała być w przeszłości chemiczką.
Teren w pobliżu śmietnika wykazywał promieniowanie przekraczające normę czterokrotnie.

źródło

belsat.eu/pl/news/niebezpieczny-spadek-ustalono-kto-wyrzucil-na-smietn...

źródło

o2.pl/artykul/wyniosla-uran-na-smietnik-panika-w-bialoruskim-miescie-6...

Byliście w Czerwonym Lesie?

My też nie. Poprawna nazwa tego miejsca to "Zrudziały las" lub "Rudy las".

Przez radioaktywny opad pochodzący ze zniszczonego reaktora nr 4 Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej, wszystkie drzewa w tej okolicy zmieniły swój kolor na rudy.
Podczas likwidacji skutków zostały ścięte i zakopane, a do dzisiaj rośnie tu dość spory nowy zagajnik.

Dotarliśmy do mogilników z zagrzebanymi drzewami:

Unboxing radioizotopu

Radioaktywne cmentarze gdzie gęsto od opadu radioaktywnego, liczniki geigera piszczą na okrągło.

Kolejny odcinek o naszej wyprawie. Tym razem zobaczycie:
- rzadko odwiedzane wioski w zachodniej części Strefy, w jednej z nich znaleźliśmy zachowaną kuźnię, w innej stalkerską skrytkę,
- most na rzece Uż w pobliżu wsi Martynowicze, czyli punkt startowy dla wielu Stalkerów,
- Chabno (Polieskoje) - miejscowość z budynkami w fatalnym stanie technicznym, do której po awarii przeniesiono część mieszkańców Prypeci i przyległych wsi.

1000 mil w Zonie!

Była to nasza najdłuższa, najintensywniejsza, rekordowa wyprawa:
- spędziliśmy w Zonie 5 dni,
- pokonaliśmy na miejscu blisko 1000 mil,
- Jeep spalił ok. 200 litrów paliwa w samej Zonie,
- odwiedziliśmy dziesiątki opuszczonych miejscowości i dziesiątki razy przedzieraliśmy się przez trudny teren, dzięki czemu zobaczyliśmy masę miejsc niedostępnych dla turystów,
- otrzymaliśmy dawki promieniowania 44-48 µSv,
- najwyższe zmierzone promieniowanie gamma to ponad 1000 µSv/h,
- ponad 20 razy byliśmy sprawdzani na punktach kontrolnych,
- podpisaliśmy wiele dokumentów...

Dość długo planowaliśmy tę wyprawę, udało nam się zrealizować jej plan niemal w 100%. Odpuściliśmy tylko jedną miejscowość, ponieważ przygotowanie drogi do niej zajęłoby nam cały dzień. Dotarliśmy prawdopodobnie jako drudzy Polacy do transzei drzew zakopanych w Zrudziałym Lesie i pewnie był to pierwszy Jeep na świecie, który wjechał pod samo Oko Moskwy czy Krąg.

W Strefie jest już wiele utartych szlaków turystycznych, więc tym bardziej cieszyliśmy się, że mogliśmy dotrzeć do tak niedostępnych miejscowości jak np. Usow - tam nie ma już nawet zarysu dawnych dróg. Po tej wiosce musieliśmy poruszać się przy pomocy nakładki GPS starych map sztabowych, bo nawet zdjęcia satelitarne nie były przydatne.

Poza dziurami i piachem największą przeszkodą była roślinność. Dziesiątki razy zatrzymywaliśmy się, aby oczyścić drogę.

Poniżej pierwszy odcinek:

ukryta treść

i kilka zdjęć:

Jak się nazywa napromieniowana małpa?

Urangutan.

(nie szukajcie, to mój chory umysł... albo kac)