No ładnie!

Prysznic się spuścił

starym traktorem ... lub karabinem. Nie wiem, nie znam się, ale na pewno działa

Polecam ogllądać do końca, początek nudny ale zakończenie nokautem.

Można przewinąć do 45sek

w rolach głównych:
Ewelinka jako Ewelinka
Stefcio jako Stefcio
Koleś w okularach jako koleś w okularach
i inni

znalezione w czeluściach internetu

PS: jestem ciekaw czy to córka któregoś z nich

zatem łapmy.

p.s. opowiem wam dowcip:

Przychodzi Baba do lekarza i lekarz sie pyta:
-Co Pani jest?
a baba
- cycki mnie bolą
a lekarz na to:

-a co, mąż tak panią mocno złapał?

jako że kilka razy pokazywałem tutaj swoje rzeczy i o dziwo podobały się (w większości), premierowo z okazji dnia dziecka macie i zlinczujcie:


źródło dla zainteresowanych:
komarywczekoladzie.blogspot.com/2013/06/ostatni-dzien-dziecka-nadszed.html

Pracuję w Szpitalu Psychiatrycznym. Na mój oddział trafiają zwykle ludzie, którzy uciekli przed życiem na dno butelki. Są to też często ludzie bezdomni, którzy traktują pobyt w szpitalu jako krótkie wakacje od rzeczywistość. Nieraz są to ludzie szaleni, żyjący w swoim wyimaginowanym świecie. Wszystkich łączy jedno, gdy spojrzy się im w oczy nie zobaczy się tej iskierki życia, radości, wydają się być już ”martwi za życia”. W ich oczach nie ma radości, tylko rozczarowanie... rozczarowanie światem.

Kiedyś do szpitala trafił pewien bezdomny mężczyzna, przywieziony do nas przez policję. Znaleźli go w środku lasu, bez dokumentów, a on sam nie potrafił niczego o sobie powiedzieć. Rozmawiałem z nim kilkakrotnie, okazał się bardzo inteligentny. Po kilku tygodniach w szpitalu, wypuściliśmy go, bo nie było podstaw do dalszego leczenia. Potem już nigdy więcej go nie spotkałem.

Większość rozmów sprowadzała się do rozmyślań nad światem, celem egzystencji ludzkiej i temu podobnym rzeczach, lecz jedna rozmowa zapadła mi w pamięć.

Podczas jednej z naszych dyskusji, on (nie wyjawił swojego imienia) ni z tego ni z owego powiedział :
-Wiesz, bardzo lubię podróżować, lubię czuć ziemię pod stopami, powiew wiatru na twarzy. Byłem w bardzo wielu miejscach, raz nawet trafiłem do piekła.
Zdziwiło mnie to, co powiedział. Pomyślałem, że może i on żyje w swoim wyimaginowanym świecie, lecz musiałem jakoś podtrzymać rozmowę (gdybym przerywał rozmowę za każdym razem, gdy pacjent powie coś dziwnego, to bym już nie pracował w szpitalu psychiatryczny) i powiedziałem :
-Byłeś w piekle ? A jak udało ci się wrócić ?
Jego odpowiedź do dziś nie daje mi spokoju. Odpowiedział :
-Wrócić ? Ja tu zostałem...

Po tych słowach zamilkł i już nigdy się nie odezwał. Wypisaliśmy go dzień później.
Do dziś zastanawiam się kim był i co znaczyły jego ostatnie słowa.

Świetna kombinacja, rusek zlizuje nutellę z dupci fajnych panienek za 20 dolców, ach ta ameryka Tylko nie wiem po co płacić, większość była tak chętna, że pewnie dałaby sobie to zrobić za darmo.

to jest talent, a nie jakieś angielskie mam talenty