Historia schronu przy Babimojskiej 9 w Poznaniu sięga 1904 roku.
Wybudowany w ramach wzmocnienia południowo­wschodniego odcinka Twierdzy Poznań schron nie odegrał istotnej roli w trakcie pierwszej wojny światowej. Podczas drugiej wojny światowej schron nie znajdował się na linii obrony miasta oraz nie stanowił zabezpieczenia dla okolicznych mieszkańców. Przypomniano sobie o nim dopiero na początku lat 50­tych, w momencie gdy
narastające napięcie pomiędzy Paktem Północnoatlantyckim i Układem Warszawskim spowodowało, że wybuch kolejnego konfliktu zbrojeniowego o zasięgu światowym mógł stać się faktem. Obie armie posiadały w swych arsenałach broń masowego rażenia, dlatego schron przy Babimojskiej został przebudowany na schron przeciwatomowy.

Po raz kolejny wracamy z kamerą w okolice Poznania. Ukryty głęboko w lesie budynek, który z zewnątrz wygląda co najmniej niepozornie w rzeczywistości skrywa w sobie olbrzymi schron wchodzący w skład 77. dywizjonu Obrony Powietrznej w Złotkowie…

Aby dotrzeć do tego miejsca pokonaliśmy prawie 400 kilometrów. Już na samym początku nie było łatwo. Zaledwie kilka kilometrów od wjechania na autostradę A2 stanęliśmy w korku… Na dwie godziny. Docelowy dojazd w okolicy północy przedłużył się do 2:30 nad ranem, jednak mimo wszystko cel został przez nas osiągnięty.

Kompleks budynków, który powstał w okolicach lat sześćdziesiątych. Trzy rotundy, połączone przeszklonymi korytarzami, podzielone są na sto dwadzieścia pokoi, a każdy z nich ma swoją łazienkę oraz kuchnię. Na terenie ośrodka znajduje się także duża, całkiem nieźle wyposażona jeszcze kuchnia ze stołówką, plac zabaw z huśtawkami, pełnowymiarowe boisko do koszykówki, piłki nożnej oraz kort tenisowy. Parkingi mogły pomieścić nawet do stu pięćdziesięciu aut, a cały teren do tej pory jest ogrodzony.

Największym atutem tego miejsca jest jego wyposażenie. Na każdym kroku możemy zobaczyć to, co służyło kiedyś turystom i właścicielom ośrodka. Niesamowita eksploracja i pierwszy zarejestrowany przez nas Duch Czasu! Zobaczcie co uchwyciła nasza kamera!

Razem z ekipą Wroc-Low Level pojechaliśmy na Ukrainę. Wszystko po to, aby stanąć pod IV blokiem reaktora atomowego w Czarnobylu... 30 lat po katastrofie, o której wieść obiegła cały świat. Przedstawiamy film podsumowujący nasz wyjazd.

Druga wojna światowa i fortyfikacje to dwa nierozłączne elementy. Gdy do tego zestawienia dodamy jeszcze słowo “podziemia”, to w głowie od razu pojawiają się takie umocnienia jak Linia Maginota czy FF OWB, zwane obecnie Międzyrzeckim Rejonem Umocnionym.

Korzystając z długiego weekendu majowego postanowiliśmy zwiedzić te mniej znane, choć równie interesujące podziemia i nasz wybór padł na Linię Benesza. Wybraliśmy się tam w sprawdzonym, fortyfikacyjnym gronie. Jak to zwykle bywa, zjechaliśmy się z różnych rejonów kraju. Kościańska drużyna, czyli Irek z Pauliną oraz małym Kazimierzem pojawili się na miejscu jako pierwsi. My, czyli Maciek z Natalią i małą Ingą wyruszyliśmy z Zielonej Góry po 16:00. Jak widać, rodzinne wyjazdy z małymi dziećmi to nie tylko molo w Rewalu i Karpacz! Po drodze udało nam się odebrać Hanię i Michała, którzy zmierzali na miejsce z Poznania, jednak po przesiadce w Kłodzku do autobusu okazało się, że za daleko nie zajadą. Autobus się po prostu popsuł… Po dotarciu do naszego miejsca noclegu Irek wprowadził nas w plan zwiedzania, bo to on zajął się logistyką podczas tego wyjazdu. Szybki sen i rano ruszamy w drogę. Československé opevnění, przybywamy!

Legnica to miasto położone w południowo-zachodniej Polsce, w środkowej części województwa dolnośląskiego. To obecnie ponad stutysięczne miasto niegdyś było podzielone na dwie miejscowości. Część miasta znalazła się pod władaniem armii radzieckiej. Mieszkańcy miasta nie mieli wstępu na teren zajęty przez armię i nawet nie próbowali go mieć. Wybraliśmy się z kamerą w miejsce, które na dzień dzisiejszy jest największą pamiątką po stacjonowaniu armii radzieckiej w Legnicy, kiedyś nazywanej Małą Moskwą…