aligator napisał/a:
Jestem głową rodziny która utrzymuje sam żona zajmuje się dzieckiem i tak zostawiam ich na 2 tygodnie kosztem godnego życia a nie jakiś śmiesznych ochłapów rozumie że każdy ma inne oczekiwania od życia i każdemu co innego daje szczzescie …ale mnie stać na skarpetki kino i restauracja z moją drugą połówką … nie wydaje więcej niż zarobię nie kupuję super auta do lansu .Od życia oczekuje spoooju i szczęścia oraz zdrowia mych bliskich w Polsce prowadziłem własną działalność przez 5 lat i nie miałem spokojnej głowy nawet przez miesiąc czułem się wykorzystywany w każdym zakładzie pracy więc szanujmy się … ale spoko skoro do Ciebie Polska to druga Irlandia baw się dobrze i bądź zdrowa
A apropo skarpetek jest takie powiedzenie jedni lubią zapach pomarańcz natomiast inni jak im nogi śmierdzą więc kwestia gustu :)co do kolegi z Niemiec to pewno musi być mocno wykwalifikowanym pracownikiem że tak dobrze sobie tam radzi pewno główny zmywający
No widzisz. A ja bym w życiu żony i dziecka nie zostawił na dwa tygodnie kosztem "godnego" życia.
Zapewniam Cię że nie śmierdzę i żyję dosyć godnie, ale oszczędnie. Może jeszcze 5 - 10 lat i wybuduję sam sobie dom za gotówkę dzięki czemu nie będę musiał wiązać się jakimiś umowami na pierdylion lat, gdzie raty na które się umawiam mogą ulec zmianie i w ogóle wszystko może ulegnąć zmianie, mój stan zdrowia, inflacja, koszta życia....
Uważam że cenniejsze jest żyć skromniej, ale razem. Patrząc jak brzdąc rośnie, bawiąc się z nim i spędzać każdą noc z własną kobietą we własnym łóżku.
Nigdy bym nie poświęcił swojego komfortu życiowego w zamian za trochę lepsze pieniądze bo po prostu nie są mi one do niczego potrzebne. Mam wszystko czego potrzebuję i nie martwię się o nic. Nawet jak z dnia na dzień stracę prace będę spał smacznie i spokojnie że żaden bank ani nikt niczego mi nie zabierze, bo wszystko co posiadam jest moje i tylko moje.
Ale rozumiem że każdy ma inne potrzeby oraz priorytety. Moimi są "żyć i być".
Co do wykorzystywania w zakładach pracy, tak, zgadzam się z tym. Też nie raz czułem się wykorzystywany, ale dzięki temu że jak już wspominałem nie kupuję rzeczy na które mnie nie stać, mogłem w dowolnej chwili powiedzieć w oczy kierownikowi że jest złamanym chujem i pedałem i żeby sam sobie zostawał na nadgodziny a jak mu się coś nie podoba to może mi już wysyłać wypowiedzenie pocztą
Nie musiałem i nie muszę pracować. Wystarczy że zarobię 100zł dziennie i wystarcza mi to na opłaty i jedzenie.
A 100zł dziennie można znaleźć "na ulicy"
PS. Kolega z niemiec jest takim samym szarakiem jak i ja w sumie to nawet zarabiamy podobnie. Z tą różnicą że on połowę zarobków oddaje bankom za rzeczy które sobie kupił a nie było go stać a ja te pieniądze wkładam do skarpety i je po prostu mam.
Polecam każdemu. Zero stresu. Mam ponad 30 lat a wyglądam na 20
Wystarczy przełączyć w główce guziczek "nie muszę tego mieć bo nie jest mi to potrzebne".
- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 20:39
