Aikido - sztuki walki

Ponieważ zauważyłem, że tematy sztuk walki cieszą się popularnością na głównej stwierdziłem, że podzielę się z wami moi drodzy sadole sztuką walki zwaną aikido.

Jeśli ktoś oczekuję czegoś sadystycznego to polecam scrollować dalej.
No więc zaczynamy

HISTORIA
Morihei Ueshiba, noszący tytuł Ō-sensei (jap. 翁先生 "Szacowny Mistrz"), opracował aikido opierając się na swoich doświadczeniach z Daito-ryu aikijutsu oraz walki za pomocą włóczni yari i krótkiego kija jō. Jednak prawdopodobnie największy wpływ na formy aikido miała sztuka walki japońskim mieczem katana. W wielu przypadkach ruchy osoby ćwiczącej aikido przypominają ruchy szermierza bez miecza.



TECHNIKI
Techniki aikido składają się głównie z rzutów, dźwigni, szczególnie z dźwigni na małe stawy: nadgarstki i łokcie oraz uników i padów. Oprócz walki wręcz, aikido zawiera elementy walki bronią, w celach ćwiczebnych używane są jō (prosty kij), bokken (drewniany miecz do ćwiczeń), tantō (drewniany nóż). Według Jerzego Miłkowskiego, autora książek o sztukach walki, w najbardziej rozbudowanych systemach aikido wyróżnia się ponad dwa tysiące technik lub kombinacji technicznych.



PRZYDATNOŚĆ
Aikido nadaje się do obrony przed uchwyceniem dłonią kończyny, ramienia lub ubrania. Posiada również techniki obrony przed duszeniem dłońmi. Aikido zawiera też techniki obrony w siadzie klęcznym. Aikido obejmuje obronę przed uderzeniami z dużego dystansu, pojedynczymi i sygnalizowanymi. Strategia aikido pozwala również na obronę przed kopnięciami, choć rzadko ćwiczy się tego rodzaju techniki. Mniej sprawdza się natomiast w przypadku uderzeń seriami.

Nie ma współzawodnictwa, pychy zwycięstwa; jest za to studium ruchu, przestrzeni.

Ataki najróżniejsze. Na początek uchwyty, potem ataki proste, potem łączone. Potem jeszcze serie dynamicznych i zmienianych uderzeń lub kopnięć. Ilu ćwiczących tyle opinii o aikido i jego skuteczności.



Eksperci od ulicznych wersji mieszanych sztukach walki (np. Erik Paulson) wykorzystują w swoich systemach niektóre techniki aikido, zwłaszcza dźwignie na ramiona, łokcie i nadgarstki.

facebook.com/pages/Og%C3%B3lnopolskie-Stowarzyszenie-Aikido/111169125653213 -> strona o aikido, oczywiście zapraszam na zajęcia

No i na koniec filmy











Proszę o wyrozumiałość, to jest mój pierwszy temat
Jak się nie podoba to wiadomo co zrobić...

te plastry z telezakupów sie lepiej sprawdzą

Jak na pierwszy temat to dałeś rade. Co do aikido ? Trenowałem i całkiem przyjemna sztuka walki. Nie tak brutalna jak sadole by chcieli, ale ciekawa. Chociażby poprzez brak uderzeń.

jest takie stare chinskie przyslowie: swiat dzieli sie na tych co maja bron i kopia. on kopie

Kolega kiedyś trenował i bardzo chwali Aikido, więc za materiał piwko, bo będzie zajarany, Seagal to jest kocur jakich mało. Jedna z nielicznych gwiazd kina, która naprawdę jest kozackiem, a nie tylko takiego gra.

najbardziej pedalska sztuka walki z wszystkich, już nawet w kapoejrze czasem bo czasem i przypadkiem ale można dostać od kogoś w pysk, a tu? no sory, trenuje judo, więc podobna forma walki i zawsze po treningach chodzimy na salkę obok poszydzić z aikidowców. jako taniec spoko, ale bez przesady to nie sztuka walki, zwykłemu człowiekowi stawiającemu opór taki koleś nie jest wstanie nic zrobić, wiem jaką siłę trzeba przyłożyć żeby gościa powalić na glebe a tu? więcej energi wkłada pokładany niż pokładający.

Za Aikido zawsze piwko. Też trenowałem i powoli się zbieram do powrotu. Rzeczywiście więcej energii wkłada pokładany niż pokładający i w sumie wynika, to z filozofii aikido żeby wykorzystać siłę przeciwnika. Zresztą te wszystkie pady są nie po to żeby kogoś jebnąć o ziemie czy żeby ładnie wyglądało bo to się w rzeczywistości nie zdarza tak często. Pady są po to by uniknąć kontuzji. Gdyby nie te fikołki, to większość tych dźwigni kończyłaby się kontuzją lub złamaniem ręki. Z użyciem aikido też nie da się nikomu na siłę nic zrobić i rzeczywiście człowiekowi stawiającemu opór nic się raczej nie zrobi. Rzecz w tym, że aikido nie jest po to żeby komuś coś robić na siłę tylko po to, żeby obronić się jak ktoś coś tobie robi. Ueshiba stworzył chyba najbardziej pacyfistyczną sztukę z możliwych bo bez ataku przeciwnika aikidoka nie za wiele zdziała. Ot taka filozofia. Nie każdemu musi odpowiadać. Jeden lubi tańczyć drugi dostać w pysk na capoeirze, a trzeci homoerotycznie przytulać się na judo. Swoją drogą judo też fajna sztuka walki z bogatą historią. Szkoda, że u nas uczy się tylko jej siłowej odmiany. Polecam wpisać w yt Kyuzo Mifune. To był mistrz judo, który korzystał ze sprytu i energii przeciwnika. Sam chodziłem przez jakiś czas na judo i może trafiłem do złej grupy, ale prócz zwiększenia masy mięśniowej nic z tego nie wyniosłem. Odniosłem tylko wrażenie, że im więcej się ma siły tym lepszym się jest na macie, a nie o to chyba w sztukach walki, przynajmniej mi, chodzi.